Po pierwsze należy wyjaśnić, kim jest pracownik nocny. Otóż zgodnie z kodeksem pracy, pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną, jest pracującym w nocy.
Pora nocna według kodeksu pracy to czas pomiędzy godziną 21 a 7 rano.
Polecamy: Czy kobieta w ciąży musi jeździć w delegacje?
Pracodawca zatrudniający pracownicę w porze nocnej jest obowiązany na okres jej ciąży zmienić rozkład czasu pracy w sposób umożliwiający wykonywanie pracy poza porą nocną. Jeżeli ze względów organizacyjnych nie jest to możliwe, pracodawca zobowiązany jest przenieść pracownicę do innej pracy, której wykonywanie nie wymaga pracy w porze nocnej. Wymagania nowego stanowiska pracy muszą uwzględniać rodzaj i poziom przygotowania zawodowego pracownicy, muszą też brać pod uwagę szczególny stan, w jakim kobieta się znajduje.
Jeżeli pracodawca nie ma możliwości zmiany organizacji pracy, ani zaproponowania pracownicy innego stanowiska, na którym praca byłaby wykonywana w ciągu dnia, jest zobowiązany zwolnić pracownicę na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.
Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia.
Czasem odpowiednim jest tutaj niewątpliwie cały okres ciąży, gdyż w całym tym okresie kobieta podlega ochronie. Po ustaniu okoliczności, z którymi Kodeks pracy wiąże powyższe uprawnienia, pracodawca ma obowiązek zatrudnić pracownicę na stanowisku i w wymiarze czasu pracy jakie zostały określone w umowie o pracę.
Zobacz także: Czas pracy kobiet